پیشرفت در Autonomous Flying Robots و استفاده از وسایل نقلیه خودمختار را برای انجام وظایف خسته کننده و مخاطره آمیز و یا جایگزینی برای مقرون به صرفه برای همتایان خود افزایش داده است. بر اساس محیط کاری آنها، طبقه بندی شده اند:
- وسایل نقلیه مستقل شامل وسایل نقلیه بدون سرنشین (UAVs)
- وسایل نقلیه مستقل زمینی (UGVs)
- وسایل نقلیه مستقل زیر آب (AUVs)
- وسایل نقلیه مستقل (ASVs) است
- UAVs، UGVs، AUVs و ASVs در حال حاضر UVs (وسایل نقلیه بدون سرنشین) نامیده می شود.
چکیده کتاب
در دهه های اخیر، توسعه ی وسایل نقلیه ی مستقل Autonomous Flying Robots دارای پیشرفت چشمگیری بوده و انواع مختلف وسایل نقلیه ی خودمختار مورد مطالعه و توسعه در سراسر جهان بوده است. به طور خاص، نوعی هواپیمای بدون سرنشین در شرایط اضطراری کاربرد فراوانی دارد. انسان ها اغلب نمی توانند به یک فاجعه خطرناک طبیعی مانند یک زلزله، یک ood، یک آتشفشان فعال یا یک فاجعه هسته ای نزدیک شوند.
از زمان توسعه اولین هواپیما های بدون سرنشین Autonomous Flying Robots ، تلاش های پژوهشی بر برنامه های نظامی متمرکز شده است. اخیرا، با این حال، تقاضا برای هواپیما های بدون سرنشین مانند هواپیما های روبات های هوایی و ربات ها می تواند در شرایط اضطراری و در کاربردهای صنعتی استفاده شود. در میان انواع مختلفی از نوع پهپادها که توسعه داده شده اند، HUAV های کوچک ( Autonomous Flying Robots / هوانوردی مبتنی بر هلی کوپتر ) توانایی بالابردن و فرود به صورت عمودی و همچنین توانایی کروز در هوا را دارند، اما مهم ترین قابلیت آنها شناور بودن آنها است.
Hoveringat یک نقطه ما را قادر می سازد تا مشاهدات کار آمدتری از یک هدف را داشته باشیم. علاوه بر این، HUAV ها در مقیاس کوچک مزایای بیشتر استفاده شود و همچنین از هزینه کم و کاربرد آسان را برخوردار باشد. Autonomous Flying Robots هواپیما به طور مشخص برای امنیت، ارزانی و نمونه اولیه سریع آزمایشات گروهی هوایی طراحی شده اند.
